Le pont des soupirs - een afspeellijst van Moussa Rasé
Spotify-afspeellijst
Le Pont des Soupirs... een plek waar geliefden elkaar bij zonsondergang zoenen met de hoop op eeuwige liefde. En toch staat op deze plek geen romantische geschiedenis geschreven: De Brug der Zuchten, architecturaal vergeleken met een "vliegende sarcofaag", was immers de plek waar misdadigers voor de laatste keer het daglicht aanschouwden, op weg naar de gevangenis of de folterkamer. Sinistere romantiek in Venetië. DJ Moussa Rasé houdt van romantiek waar een hoek af is. En dat bewijst hij ook met deze afspeellijst.
 |
| Champion Jack Dupree |
 |
| Wigbert |
En niemand minder dan onze Belgische troubadour Wigbert spreekt meteen een aardig woordje Frans mee. Wigbert liet zich op jonge leeftijd beïnvloeden door de grote bluesgoden, maar ging nadien het bredere muzieklandschap koesteren. Toch heeft hij nog steeds de duivel in het vel: de liefhebber van "De Ebbenhout Blues" stapt met "Le Diable Dans Mon Corps" toch voor één keer mee in het genre. Met wat Franse woorden en een fijn deuntje op de slide gitaar weet hij swingend de duivel te lokken. Of was dit een ode aan onze nationale voetbalploeg?
De Nederlandse zangeres Wende Snijders laat het niet aan haar hart komen. Ze is nu eenmaal wie ze is. Wende Snijders verkoos voor haar chansons de melodieuze Franse taal die ze aanleerde tijdens haar jeugdjaren in Guinee Bissau. "Je Suis Comme Je Suis", een gedicht van Jacques Prévert en al eerder op muziek gezet door Juliette Gréco, is even krachtig als kort. Een welluidende boodschap.
 |
| Dalida |
- Sous Le Ciel De Paris - Jacky Terrasson
- Sous Le Ciel De Paris - Juliette Gréco
- Sous Le Ciel De Paris - Yves Montand
- Sous Le Ciel De Paris - Toots Tielemans
Mais le ciel de Paris
N'est pas longtemps cruel
Pour se faire pardonner
Il offre un arc-en-ciel
Sous Le Ciel De Paris
Toen President Mitterand aan de wereldreiziger en rebel-met-groot-hart Bernard Lavilliers de vraag stelde hoe hij zijn dagen zoal vulde, antwoordde de muzikant: "Comme toujours, je chante des causes perdues sur des musiques tropicales". "Causes perdues et Musiques Tropicales" werd meteen de titel van Lavilliers' album, waar hij voor het nummer "Angola" samenwerkt met José Adelino Barceló de Carvalho.
De man werd geboren in de voormalige Portugese kolonie Angola. Op 23-jarige leeftijd won hij een wereldrecord als topatleet en verhuisde hij naar Portugal. Omdat hij voorstander was van de onafhankelijkheid van zijn land, werd hij in de beginjaren '70 verbannen uit Angola. Als topsporter behield hij echter een zekere bewegingsvrijheid wat hem toeliet om onder het pseudoniem Bonga Kuenda boodschappen over te brengen tussen verbannen Afrikaanse verzetsstrijders en de onafhankelijkheidsstrijders in Angola. Toen de politie zijn ondergrondse activiteiten ontdekte, werd hij gedwongen uit te wijken naar Rotterdam waar hij onder de artiestennaam Bonga zijn eerste album "Angola 72" op de markt bracht.
Samen met Bernard Lavilliers brengt Bonga, op het ritme van de rustige Semba, een tropische blues met een gemoed vol heimwee naar zijn thuisland "Angola".
 |
| Bernard Lavilliers & Bonga |
Samen met Bernard Lavilliers brengt Bonga, op het ritme van de rustige Semba, een tropische blues met een gemoed vol heimwee naar zijn thuisland "Angola".
Je connais qu'un seul endroit
mais c'est pas fréquentable
où l'on joue ce blues là
aussi noir que le sable.
Angola - Bernard Lavilliers & Bonga
Het amicale triumviraat van percussionist Gerald Toto uit de Antillen, bassist Richard Bona uit Kameroen en gitarist Lokua Kanza uit Congo verenigt zich harmonieus en brengt met zachte stem het licht verteerbare en loom swingende samba-nummer "Ma Mama". En ook met zijn drietjes vormen Mylène, Sébastien en Jérémy de Franse groep Trois Cafés Gourmands, wiens eerste album "Un air de rien", meteen platina scoorde. In een ode aan de onschuld scanderen ze op kinderlijke wijze "Evidemment - nanananana", met een droge reggae-tune op gitaar die progressief ontaard in een stevig rockfeestje. Meer hoeft dat niet te zijn. Da's duidelijk. "Evidemment". En ook Ben Mazué stelt het op een akoestische manier nog eens duidelijk. "Evidemment".
 |
| Trois Cafés Gourmands |
Jacky Terrasson komt nog eens op bühne om de trompettist Stephane Belmondo te begeleiden in een intiem romantische versie van "La chanson d'Hélène". Het nummer werd bekend door Romy Schneider's vertolking in de film "Les Choses De La Vie".
Voor Kate Lindsey geen kus onder de brug. Zij liet zich liever leiden door het oeuvre van de joodse Kurt Weill en brengt samen met jazz-pianist Baptiste Trotignon het met overtuiging afwijzende "Je ne t'aime pas". Kurt Weill schreef dit kleine liefdesdrama dat na zijn vlucht uit Nazi-Duitsland werd uitgevoerd door de Franse cabaretzangeres Lys Gauty.
Als intermezzo neemt Bernard Lavilliers nog even het woord. Hij vertelt ons over de buitengewone en duistere avonturen van een bankbiljet. Meerderen die over de brug wandelden, hebben het geweten en droegen het geheim mee in hun graf. "Les aventures extraordinaires d'un billet de banque".
De nobele onbekende Albin de la Simione laat misschien niet meteen een belletje rinkelen. Toch staat zijn naam gegraveerd in heel wat albumcovers die gestockeerd zijn in de platenkast. De man werkte immers als muzikant, producer of auteur voor bekende namen zoals Vanessa Paradis en Salif Keita. Zelf vond hij aanvankelijk zijn stem ongeschikt om nummers uit te brengen, een idee die hij intussen tot ieders grote vreugde heeft laten varen. Met een zacht en fragiel stemtimbre en in de typische stijl van het Franse chanson trekt Albin de la Simone het tempo weer op gang. Hij bezingt in het lichte nummer "A midi on m'a dit" de liefde die bedreigd wordt door de verleiding.
Voormalige circusartieste Lior Shoov verliet haar geboorteplaats Tel Aviv om alle hoeken van de wereld te verkennen. De creatieve multi-instrumentaliste is letterlijk van alle markten thuis en weet quasi elk voorwerp om te toveren tot een welluidend muziekinstrument. En niettegenstaande het Frans haar moedertaal niet is, tovert ze leuke zinnetjes om tot surrealistisch mooie poëzie. Op "Chante de la où tu es" begeleid Lior Shoov zichzelf op de Kalimba of Afrikaanse duimpiano.
De Indiase componiste, zangeres, gitariste en vooral sociaal geëngageerde Rupa Marya verenigt haar krachtige stem met the April Fishes tot een mix van broeierige reggaerock, Franse chanson en hypnotiserende wereldse invloeden op het nummer "Sur La Route". De tarmac van La route du Soleil is broeiend heet.
Met The Booboo'zz All Stars reizen we op kruissnelheid onvermoeid verder. Gekend van hun maandelijkse online jam-sessies waarin ze samen werken met grote artiesten, brengen ze vanuit Bordeaux, samen met Taïro, France Gall's "Résiste". Woorden vol hoop en energie in een vrolijke swingende reggae/soulversie.
Résiste, prouve que tu existes
Angelique Kidjo, geboren in Benin en wonende in Parijs, brengt een ontroerend mooie versie van Gainsbourg's droefgeestige "Ces Petits Riens" waarin een Braziliaanse gitaar de zachte stem van Angelique Kidjo ondersteunt. Het nummer ontlokt een traan en dat is niet erg, want "Mieux vaut pleurer de rien, Que de rire de tout. Pleurer pour un rien, c'est déjà beaucoup".
Ava Carrère en Ismaël Colombani zijn de enige vaste bandleden van de kleurrijke groep Sages comme des sauvages. In "Mon Commandant" bespeelt Ismaël met sterke ritmiek de viersnarige "cavaquinho", een Braziliaanse variant van de banjo, op maat van een ukelele. Ava ondersteunt de percussie op de "defi", een tamboerijn uit de Perzische traditie. Met een rauwe stem zingt Ismaël Franse teksten met een Creoolse inslag. Het geheel is een vat vol innovatie, minimalistisch en uiterst origineel.
Matthieu Chedid of kortweg -M- laat zich inspireren door koraspelers Toumani Diabaté en diens zoon Sidiki, terwijl ook de Malinese zangeres Fatoumata Diawara haar duit in het zakje gooit. Het resultaat, Une Âme, toont de ziel van de van Franse Chanson op het ritme van de Mali Blues, een exotische cocktail die de Malinese zon laat schijnen over Frankrijk.
Een rauwe stem en breekbare poëzie, dat is Arthur H.. De Brug Der Zuchten bedekt een verhaal van liefde met blutsen en builen, een verhaal van huiselijk geweld. La Boxeuse Amoureuse is een teder en ijl nummer dat pijnlijk diep onder je vel kruipt.
Carmen Souza werd geboren in Lissabon in een Kaapverdische familie waar ze op jonge leeftijd al kennis maakte met de "sodade", een Kaapverdisch begrip dat staat voor het het gemis van haar papa die op zee werkte. Al vanaf haar vroegste jaren was ze gewend aan verschillende talen en verschillende muziektradities die organisch door elkaar liepen. In 1999 werd de bassist Theo Pascal haar vaste muzikale partner. Hun samenspel klinkt licht en spontaan, en tegelijkertijd ook virtuoos mooi. Met een breekbare stem vertolkt ze een eigen breekbare akoestische versie van "Sous le ciel de Paris".
Onder de hemel van de romantische Franse hoofdstad spelen zich ook minder fraaie taferelen af. Claude Nougaro brengt met het salsa-geïnspireerde nummer "Bidonville" uit 1965 het leven in de sloppenwijken onder de aandacht. Het nummer is een donkere coverversie van "Berimbau" van de Braziliaanse componist Vincius de Moraes.
Een enkele kus bij zonsondergang, onder de Brug der Zuchten, belooft eeuwige liefde. Jacques Brel heeft het gemist. Hij schreef in 1959, naar aanleiding van zijn breuk met Suzanne Gabriello, zijn hartbrekende hit "Ne me quitte pas", een nummer over de verzuchtingen van een gebroken relatie. De Belgische zangeres en buikdanseres Natacha Atlas giet met haar wervelende stem het nummer in een oosterse versie die grenst aan hysterie.
We reizen door Frankrijk, verwarrende taferelen flitsen aan het oog voorbij. De zangeres, actrice en poëet Brigitte Fontaine negeerde in de jaren '60 de definitie van de heersende popmuziek door te experimenteren met het theatrale gesproken woord. Haar muzikale partner Areski Belkacem vulde de composities aan met Arabische en Afrikaanse klanken. In "Comme a la radio" schetst ze het gevoel van vervreemding ten opzichte van een gruwelijke en koude wereld. Met haar creaties organiseerde Brigitte Fontaine vanuit de underground de voorbode voor de alternatieve rock waarmee Sonic Youth en Beck later de wereld veroverden.
Het Belgische collectief Rêve d'Éléphant Orchestra besloot om een muzikale tijdreis te maken, beginnend bij de barok en eindigend bij hip-hop. Als onderdeel van hun odyssee verwijst "Folie! Folie! Folie!" met enige ontwrichte humor naar een eeuwenoud thema uit de Europese muziek, de "Folia". Eveneens met enige zin voor wat zottigheid brengt de Franse componist Mathieu Bogaerts een luchtig en toch integer en eerlijk "Bas de la laine".
Charlotte Adigéry (28) erfde haar muzikale genen van haar Martinikaanse moeder en heeft al heel wat watertjes doorzwommen. Ze studeerde kleuterleidster en journalistiek, maar kwam gauw terecht aan de pop- en rockschool PXL-Music in Hasselt. Ze zong onder meer bij Arsenal en Baloji. In de film "Belgica" vertolkte ze het nummer "The best thing". Platenlabels vechten om haar handtekening, en BBC Radio ziet haar graag komen. "Celle", een een nummer dat de ziel raakt, werd door Charlotte Adigéry geschreven om de afwezigheid van haar vader op kinderleeftijd te verwerken.
"Simplement" van Mayra Andrade is dromerig bluesy met overstuurde akkoorden, zwoel werelds in de percussie en betoverend Frans in de zang. Opgegroeid op Kaapverdië, als dochter van een diplomaat verhuisd naar Senegal, Angola, Duitsland en Parijs, heeft deze dame het paspoort van wereldburger op zak. Haar liefje noemde haar "Lovely Difficult". Zelf houdt ze het koudweg eenvoudig. "Vas t'en si tu préfères t'en aller vraiment". Niks moeilijk aan.
De liefde is niet gemakkelijk. De liefde is een bron van tristesse, verraad en misbruik. Met Chopin's "Tristesse" dondert de afspeellijst "Le Pont des Soupirs" van een stromend watertje in een extatisch wilde waterval. De melodie van "Tristesse" werd trouwens door Serge Gainsbourg gepikt om samen met zijn dochter Charlotte het nummer "Lemon Incest" te zingen. De titel is een woordspeling tussen " A Lemon Zest" en "Lemon Incest". Uitgesproken controversieel weliswaar, omdat het nummer refereert naar pedofilie en incest.
DJ Moussa Rasé presenteert een lijst met Franse Chansons die ons doen dromen van een broeierige zomer op weg naar het zuiden. Laat de snelweg links liggen, voel de broeierige tarmac van de slome Route du Soleil en geniet van verrassende ontmoetingen en exotische indrukken die in het wereldse Frankrijk verenigd worden. "Le Pont des Soupirs" is een ode aan de liefde, conventionele liefde, maar ook liefde met een hoek af.
Bb Bm B
Spotify-afspeellijst
Voor Kate Lindsey geen kus onder de brug. Zij liet zich liever leiden door het oeuvre van de joodse Kurt Weill en brengt samen met jazz-pianist Baptiste Trotignon het met overtuiging afwijzende "Je ne t'aime pas". Kurt Weill schreef dit kleine liefdesdrama dat na zijn vlucht uit Nazi-Duitsland werd uitgevoerd door de Franse cabaretzangeres Lys Gauty.
De nobele onbekende Albin de la Simione laat misschien niet meteen een belletje rinkelen. Toch staat zijn naam gegraveerd in heel wat albumcovers die gestockeerd zijn in de platenkast. De man werkte immers als muzikant, producer of auteur voor bekende namen zoals Vanessa Paradis en Salif Keita. Zelf vond hij aanvankelijk zijn stem ongeschikt om nummers uit te brengen, een idee die hij intussen tot ieders grote vreugde heeft laten varen. Met een zacht en fragiel stemtimbre en in de typische stijl van het Franse chanson trekt Albin de la Simone het tempo weer op gang. Hij bezingt in het lichte nummer "A midi on m'a dit" de liefde die bedreigd wordt door de verleiding.
Voormalige circusartieste Lior Shoov verliet haar geboorteplaats Tel Aviv om alle hoeken van de wereld te verkennen. De creatieve multi-instrumentaliste is letterlijk van alle markten thuis en weet quasi elk voorwerp om te toveren tot een welluidend muziekinstrument. En niettegenstaande het Frans haar moedertaal niet is, tovert ze leuke zinnetjes om tot surrealistisch mooie poëzie. Op "Chante de la où tu es" begeleid Lior Shoov zichzelf op de Kalimba of Afrikaanse duimpiano.
Chante de là où tu es
Tu sais pas vers où tu vas passer après
Alors chante de là où tu es
Chante pour celui qui baisse la tête
Pour les enfants qui font la fête
Pour tous ces gens qui ont oublié
Que eux aussi ils peuvent chanter
Chante de la où tu es - Lior Shoov
De Indiase componiste, zangeres, gitariste en vooral sociaal geëngageerde Rupa Marya verenigt haar krachtige stem met the April Fishes tot een mix van broeierige reggaerock, Franse chanson en hypnotiserende wereldse invloeden op het nummer "Sur La Route". De tarmac van La route du Soleil is broeiend heet.
Met The Booboo'zz All Stars reizen we op kruissnelheid onvermoeid verder. Gekend van hun maandelijkse online jam-sessies waarin ze samen werken met grote artiesten, brengen ze vanuit Bordeaux, samen met Taïro, France Gall's "Résiste". Woorden vol hoop en energie in een vrolijke swingende reggae/soulversie.
Résiste, prouve que tu existes
Cherche ton bonheur
Va, refuse ce monde égoïste
Résiste
suis ton coeur qui insiste
Ce monde n'est pas le tien
Bats-toi, signe et persiste
Résiste
Résiste - France Gall
General Elektrics bestaat in de studio slechts uit één man: componist, muzikant en producer Hervé Salters. Hij vuurt, vanuit zijn thuisbasis in Berlijn, met het nummer "Au tir à la carabine" een lading Franse elektrische energie op ons af.
Juliette staat reeds 30 jaar op de Franse podia. Op kinderleeftijd zong ze liedjes van Jacques Brel en Edith Piaff. Haar eerste nummer kreeg de titel "Vanavond slaap ik met Chopin". En toch houdt Juliette niet van het chanson. Juliette twijfelt. En net daarom verdraagt "Procrastination" geen uitstel. Of misschien toch wel. Want vooral, Juliette zingt graag, en haar muziek brengt een aangename ontmoeting tussen humor en poëzie.
Een jaloerse Siamese kat in het Algerije van de jaren '20. Een kat die verliefd is op de dochter van zijn meester. "Prière Orientale" werd geschreven door Olivier Daviaud voor de film "Le Chat du Rabbin". Het nummer komt traag op gang, in de exotische sfeer van de maghreb. Een fiere kat toont echter geen tristesse, dus zorgt de Amsterdam Kletzmer Band al gauw voor een feestelijk ritme waarbij de kat verbeten zingt: "qu’elle ne se marie pas, qu’elle n’ait jamais d’enfants".
- L'amour à plusieurs - Shérazade
- L'amour à plusieurs - Ann Sorel
- Je t'aime moi non plus - Serge Gainsbourg & Jane Birkin
Ava Carrère en Ismaël Colombani zijn de enige vaste bandleden van de kleurrijke groep Sages comme des sauvages. In "Mon Commandant" bespeelt Ismaël met sterke ritmiek de viersnarige "cavaquinho", een Braziliaanse variant van de banjo, op maat van een ukelele. Ava ondersteunt de percussie op de "defi", een tamboerijn uit de Perzische traditie. Met een rauwe stem zingt Ismaël Franse teksten met een Creoolse inslag. Het geheel is een vat vol innovatie, minimalistisch en uiterst origineel.
Matthieu Chedid of kortweg -M- laat zich inspireren door koraspelers Toumani Diabaté en diens zoon Sidiki, terwijl ook de Malinese zangeres Fatoumata Diawara haar duit in het zakje gooit. Het resultaat, Une Âme, toont de ziel van de van Franse Chanson op het ritme van de Mali Blues, een exotische cocktail die de Malinese zon laat schijnen over Frankrijk.
Een rauwe stem en breekbare poëzie, dat is Arthur H.. De Brug Der Zuchten bedekt een verhaal van liefde met blutsen en builen, een verhaal van huiselijk geweld. La Boxeuse Amoureuse is een teder en ijl nummer dat pijnlijk diep onder je vel kruipt.
Regardez-la danser
Quand elle s’approche du ring
La boxeuse amoureuse,
La boxeuse amoureuse
Sur ses gants dorés,
Des traces de sang
De larmes et de sueur,
Et de sang, et de sang
Elle esquive les coups
La boxeuse amoureuse
Elle absorbe tout
La boxeuse amoureuse
Boum boum les uppercuts
Qui percutent son visage
Mais jamais elle ne cesse
De danser, de danser
Tomber ce n’est rien
Puisqu’elle se relève
Un sourire sur les lèvres
Un sourire sur les lèvres
Elle esquive les coups
La boxeuse amoureuse
Elle absorbe tout
La boxeuse amoureuse
Elle esquive les coups
La boxeuse amoureuse
La Boxeuse Amoureuse - Arthur H.
 |
| Carmen Souza |
Onder de hemel van de romantische Franse hoofdstad spelen zich ook minder fraaie taferelen af. Claude Nougaro brengt met het salsa-geïnspireerde nummer "Bidonville" uit 1965 het leven in de sloppenwijken onder de aandacht. Het nummer is een donkere coverversie van "Berimbau" van de Braziliaanse componist Vincius de Moraes.
 |
| Natacha Atlas |
We reizen door Frankrijk, verwarrende taferelen flitsen aan het oog voorbij. De zangeres, actrice en poëet Brigitte Fontaine negeerde in de jaren '60 de definitie van de heersende popmuziek door te experimenteren met het theatrale gesproken woord. Haar muzikale partner Areski Belkacem vulde de composities aan met Arabische en Afrikaanse klanken. In "Comme a la radio" schetst ze het gevoel van vervreemding ten opzichte van een gruwelijke en koude wereld. Met haar creaties organiseerde Brigitte Fontaine vanuit de underground de voorbode voor de alternatieve rock waarmee Sonic Youth en Beck later de wereld veroverden.
Het Belgische collectief Rêve d'Éléphant Orchestra besloot om een muzikale tijdreis te maken, beginnend bij de barok en eindigend bij hip-hop. Als onderdeel van hun odyssee verwijst "Folie! Folie! Folie!" met enige ontwrichte humor naar een eeuwenoud thema uit de Europese muziek, de "Folia". Eveneens met enige zin voor wat zottigheid brengt de Franse componist Mathieu Bogaerts een luchtig en toch integer en eerlijk "Bas de la laine".
 |
| Charlotte Adigéry |
"Simplement" van Mayra Andrade is dromerig bluesy met overstuurde akkoorden, zwoel werelds in de percussie en betoverend Frans in de zang. Opgegroeid op Kaapverdië, als dochter van een diplomaat verhuisd naar Senegal, Angola, Duitsland en Parijs, heeft deze dame het paspoort van wereldburger op zak. Haar liefje noemde haar "Lovely Difficult". Zelf houdt ze het koudweg eenvoudig. "Vas t'en si tu préfères t'en aller vraiment". Niks moeilijk aan.
DJ Moussa Rasé presenteert een lijst met Franse Chansons die ons doen dromen van een broeierige zomer op weg naar het zuiden. Laat de snelweg links liggen, voel de broeierige tarmac van de slome Route du Soleil en geniet van verrassende ontmoetingen en exotische indrukken die in het wereldse Frankrijk verenigd worden. "Le Pont des Soupirs" is een ode aan de liefde, conventionele liefde, maar ook liefde met een hoek af.
Bb Bm B
Spotify-afspeellijst