Groeten uit Gent - een afspeellijst van DJ Moussa Rasé


Spotify-afspeellijst

De zomer is voorbij en ja, DJ Moussa Rasé is terug in de stad. En hij zend ons zijn groeten, "Groeten uit Gent".

Gie en ik - Ertebrekers

Ertebrekers
West-Vlaming, en zotcontent in Gent, dat zijn de Ertebrekers Filip Kowlier, Peter Lesage en Jeffrey Bearelle. Drie bleekscheten met een voorliefde voor zwarte muziek: rap, funky grooves, soul en een portie hiphop.

"Ertebrekers" was oorspronkelijk trouwens de werktitel van "Gie en ik". En "Gie en ik", dat is een nummer dat funkt van rap naar een soul ballad. En ook van onbezonnenheid naar angst voor ingebeelde demonen. En geheel in't Wesvlaams, natuurlijk. "Breekt deruit, kerel, ik smeek et u!".

Maar harten breken? Neen, de jongens hebben vooral de intentie om steengoeie muziek te maken, waarmee ze op hun beurt ook ons, de luisteraar van harte plezieren.

Silver & Black - Nordmann

Nordmann
De vierkoppige band Nordmann bracht eind september 2017 "The Boiling Ground" uit, met daarop het stomende  "Silver & Black": stevig daverende psychedelische "Krautrock" waarbij de sax het hogere woord voert met een opruiende, zweverige jazzlijn.

Da Beava (Dub Version) - Flat Earth Society, David Bovée, Pierre Vervloesem

De aarde is plat. En Flat Earth Society is als Belgische big band niet aan haar eerste proefstuk toe. Hun eerste compositie werd geschreven in 1997 door Peter Vermeersch, als begeleiding voor een circusact van De Circusplaneet. Deze keer betrokken ze opnieuw David Bovée, gitarist en voormalig lid van Flat Earth Society in de beginperiode 1999 tot 2003. Samen met hem zetten ze een project van gestoorde jazz op poten.
Bovée trok voordien naar Gambia waar hij inspiratie opdeed bij de figuur van ex-dictator Yahya Jammeh. De man met de bijnaam "Boggamasta" - naar het Nederlandse woord "burgemeester" - trok ostentatief door de straten van Gambia, begeleid door majorettes en strooiend met geld. Boggamasta waande zichzelf oppermachtig, zou een biljoen jaar regeren en deinsde er niet voor terug om zijn politieke tegenstanders koudweg te vermoorden.

De elektronische stemmetjes in "Da Beava" geven aan het nummer een kunstmatig gevoel. Het zijn de talrijke blazers en de virtuoze piano die tenslotte toch de stomende, intense warmte van het universum naar de platte aarde geleiden.

Hey Dabke - Va Fahn Fare

In 2003 werd in Gent de - intussen gestopte - Klezmer-fanfare Fa Fahn Vare opgericht rond accordeonist Michael De Schryver,  de man die ook het managementbureau Zephyrus onder het doopvont hield. In hun repertoire stond naast Klezmer vooral Roemeense en Bulgaarse fanfaremuziek. Vanaf hun tweede album voegde de Marokkaanse muzikant Aicha Haskal ook een oosterse toets toe aan de muziek.

De "Dabke" is trouwens een levendige Arabische cirkel-volksdans die deel uitmaakt van huwelijken en andere feestelijkheden. Volgens een volksverhaal is de dans ontstaan in de Levant, een regio waar de huizen van steen werden gebouwd met een dak van hout, stro en grond. Het grond van het dak moest worden aangestampt om het hard te maken en gelijkmatig te verdelen. Tijdens dat werk werd de dabke gedanst, in een poging om het werk leuk en nuttig te houden. De dabke mag dus beschouwd worden als de Arabische variant van een worksong. Laat je gaan!

Bones - Black Flower

De Va Fahn Fare mengt Klezmer met Arabische muziek, het Brussels-Gentse instrumentale gezelschap Black Flower mixt op briljante wijze Ethiojazz met Afrobeat en westerse klanken, geïnspireerd door de Ethiopische jazz van Mulatu Astatke en de Afrobeat van de Nigeriaanse Fela Kuti. Hun intussen derde album werd "Artifacts" gedoopt, verwijzend naar eeuwenoude, breekbare voorwerpen die aan de basis liggen van de menselijke cultuur. Stap mee in het psychedelische universum van Black Flowers en laat je mee slepen met de sensuele Gentse fife-and-drum: "Bones".


I Believe In You - Black Dub

Black Dub is een amalgaam van Jamaicaanse dub reggae, blues, soul en rock, een project uit de hand van Daniel Lanois, de superproducer van U2, en gekleurd met de bluesy stem van de in Gent geboren zangeres Trixie Whitley. "I Believe In You" wordt geloofwaardig gedragen door een sexy baslijn, een portie Afrodrum en de sensuele soulstem.

This World - Selah Sue

Selah Sue
Selah Sue groeide op onder de naam Sanne Putseys in het weinig inspirerende dorp Leefdaal. Ze studeerde psychologie aan de universiteit van Leuven, werd gevraagd door Milow om in zijn voorprogramma te spelen en daarna ging het razendsnel voor de Belgian Queen of Soul.
En Hollywood lust Sellah Sue. In 2012 was "Peace of Mind" te horen in een aflevering van de serie Suits en in 2015 werd ze opgemerkt in twee televisie series - "State of Affairs" en "Criminal Minds" - met haar song "This World".

Selah Sue glipte eigenlijk stiekem deze afspeellijst binnen,  louter om de Gentenaars een hart onder de riem te steken. Al verraadt de tongval die bij de "è" te horen is, toch mogelijke Gentse roots.

Grindbuffel - Beraadgeslagen

Als een ontembare flipperkast botst "Grindbuffel" van het duo BeraadGeslagen tegen alle elektronische hoeken van de experimentele jazz aan. De zwoel-funky baslijn laat de kast daveren terwijl het stuiteren van de bal aanzet tot de meest knotsgekke synth-geluidjes.
Lander Gyselinck is Gentenaar en drummer van de elektro-jazzband STUFFFulco Ottervanger is Nederlander en aanvoerder van het pianotrio De Beren Gieren. Beide heren studeerden jazz in Gent en liepen elkaar tegen het lijf in de schaduw van de Gentse Sint-Baafskathedraal. En samen vormen ze dus het op hol geslagen "BeraadGeslagen" waarmee ze het album "Duizeldorp" uitbrachten, een verwijzing naar "Düsseldorf" van de elektro-pioniers Kraftwerk en ook een beetje naar "een Belgisch dorp waar iedereen duizelt van de lelijkheid", een allusie op de ongeordende ruimtelijke ordening waar Vlaanderen in uitblinkt.

Voodoo Valley - Compro Oro

Compro Oro
Vanuit de kuip waar BeraadGeslagen zich ontpopte, is het maar een korte reis naar de Voodoo Valley van het Gentse Latin-Jazzcollectief Compro Oro, ontstaan als een ode aan de Afro-Cubaanse muziek. Pingelende en hobbelende deuntjes glijden weg in meer melodieus snarenwerk. Een exotische panfluit neemt het woord, omwikkeld en gedragen door een primitieve, warme Afrikaanse drum, tot het muzikale geheel met een vette knipoog naar vibrafonist Cal Tjader in een psychedelische groove de zinnen compleet weet te begeesteren.

String Quartet in four parts: II. Slowly Rocking - John Cage, B'Rock, Rodolfo Richter

B'Rock Orchestra

De musici van het in 2005 opgerichte Gentse Barokorkest B'Rock Orchestra brengen het rustgevende "Slowly Rocking", het tweede deel van het "String Quartet in four parts". Dit muziekstuk is een interpretatie van de vier seizoenen door John Cage. De compositie, op zich licht en verfijnd, werd geschreven in 1950 en is gebaseerd op de Indiaanse cultuur waarbij de vier seizoenen elk op zich geassocieerd worden met een specifieke kracht: de creatie tijdens de lente, bewaring in de zomer, vernietiging tijdens de herfst en rust in de winter. Cage creëerde muziek met het doel de geest tot rust te brengen.
Het B'Rock Orchestra plaatst in hun album "Vivaldi & Cage: 8 Seisons" de versie van John Cage als contrast naast Vivaldi's "Four Seisons"

Chemsi - Hijaz & Tcha Limberger

In "Chemsi" of "zon" gaat het oriëntaalse sextet Hijaz een warme conversatie aan tussen de Arabische oud en de Westerse piano. Hijaz, ook een toonladder uit de Arabische muziek, staat hier voor een multi-etnisch ensemble dat op zoek gaat naar harmonie tussen de Mediterrane, Arabische en Westerse muziekwereld. Want tenslotte schijnt de zon voor ons allemaal...

Gypsy in Baghdad - Osama Abdulrasol Quintet

Osama Abdulrasol
Ook Osama Abdulrasol die al jaren de Belgische en internationale wereldmuziekscène beroert met de qanun of schootharp, slaat vanuit Gent een brug tussen oost en west. Osama, tevens grafisch en beeldend kunstenaar, groeide op in het oude Babylon in Irak waar muziek verboden was. Hongerig naar het musiceren speelde hij zijn hele jeugd in het geheim, improviserend aan de hand van tekstboeken. Zijn vader heeft nooit geweten dat hij een muzikant was. In een kleine muziekwinkel in Bagdag kocht hij een cassette met jazzmuziek waarvan hij pas twintig jaar later tijdens een optreden ontdekte dat hij jazzmuziek van Toots Tielemans had beluisterd.
Osama leerde westerse muziek spelen in het Verenigd Koninkrijk, waarna hij invloeden opdeed van over de hele wereld en samen speelde met enkele ronkende namen.

Samen met accordeonist Philippe Thuriot, de virtuose cellist Lode Vercampt, de Canadese percussionist François Taillefer en zangeres Helena Schoeters verlegt hij muzikale grenzen met het Osama Abdulrasol Quintet. Het energieke "Gypsy in Baghdad" neemt je mee op een levendige reis doorheen de oosterse cultuur.



Oude Beren - De Beren Gieren

De Beren Gieren

Een piano, een contrabas en drums, dat zijn de ingrediënten van De Beren Gieren. De Nederlandse pianist Fulco Ottervanger is er de aanvoerder, stadscomponist van Gent en wederhelft van het avant-gardistische BeraadGeslagen dat eerder in deze afspeellijst al aan bod kwam.

In "Oude Beren" gaat het trio helemaal uit zijn dak: contrabassist Lieven van Pée legt een avontuurlijk stuwende, bijna krankzinnig repetitieve ondertoon waarop Fulco Ottervanger vrolijk experimenteert met kunstige piano-versieringen terwijl drummer Simon Segers met gerichte roffels het hart laat overslaan. De sound van het geheel is indrukwekkend en lijkt wel uit meer dan enkel een trio lijkt komen.

Misirlou - Les Ceveaux Lents

Les Cerveaux Lents
De grijze cellen van Les Cerveaux Lents, ontsproten uit de schedels van muzikanten uit Absynthe Minded en de Va Fahn Fare, voelden zich allen aangetrokken tot zigeneuermuziek, zoveel is duidelijk. Opgericht in 2002 en gereanimeerd in 2013 brengen ze covers en eigen nummers. "Miserlou" vertelt een weemoedig en treurend verhaal dat evenwel niet bij de pakken blijft zitten.

Principal Skinner - Delvita

"Principal Skinner" van de Belgische groep Delvita werd door DJ Grazzhoppa gemixet tot een zweverig klankenpalet van jazz en trage elektronische muziek waarin de dromerige blazers langzamerhand de meeste aandacht opeisen, gek aangemoedigd door vreemde elektronische stemmetjes.

Colibri - STUFF.

Stuff is een Gents-Antwerps kwintet. Jazz of hiphop, funk of elektronica - we hebben er het raden naar: met ongebreidelde vrijheid doen ze met computerachtige synth-geluidjes, drijvend op hikkende hiphop beats en een ondergrondse funky toon gewoon... hun zin. Ook hier staat het Gentse drumwonder Lander Gyselinck als trekker garant voor de tegendraadse ritmes en donkere grooves. Gent zet de jazzwereld op zijn kop!

Molecule Featuring Grazzhoppa - Electric Barbarian

De titel van het album van Electric Barbarian heet simpelweg "El", de muziek die er onder prijkt klinkt desalniettemin flink koppig. Bassist Floris Vermeulen schreef de nummers waarin "turntablist" Grazzhoppa een belangrijke voortrekkersrol speelt, Harry Arling prikkelt de zenuwen met een hitsige drumpartij terwijl trompettist Bart Maris een esoterische sfeer in de waanzin blaast. Dit is jazz die de grenzen aftast van hip hop, funk en drum’n bass. Of laten we het gewoon "heel uitdagende jazz" noemen.

La Malle-Valise de l’Heimatlos du Sleeping - Flat Earth Society

Wie na al het gehotsebots van de vorige nummers nog durft claimen dat moeder aarde glad en rond is, kan maar beter verhuizen naar een andere muziekplaneet. Want de aarde is plat. Zo is dat. Althans in Gent.
En de Flat Earth Society maakt er het leven warm en gezellig. Pompend, bruisend, stomend, stampend en trekkend delen ze hun jazzverhaal. Onder de meest absurdistische titel "La Malle-Valise de l’Heimatlos du Sleeping" laten ze niemand onbewogen, al trek je spontaan wel even een wenkbrauw omhoog bij het beluisteren van hun avontuurlijke muziek.

La Jeanne - Koen De Cauter, Rony Verbiest

Koen De Cauter
Voor wie af en toe De Centrale, Bij' De Vieze Gasten, Hot Club Gent of andere Gentse muziektempels frequenteert, hoeft multi-instrumentalist Koen De Cauter geen introductie meer. Geboren in 1950 begon hij op 40-jarige leeftijd klarinet en later gitaar te spelen. Koen De Cauter is een autodidact met een voorliefde voor swingjazz, musette en zigeunerjazz. Hij is ook een bekend vertolker van George Brassens, de man die op non-conformistische wijze de Franse chanson de wereld instuurde met teksten recht-voor-de-raap.

In een nieuw project speelt Koen De Cauter samen met generatiegenoot, accordeonist en goede vriend Rony Verbiest het dromerige gipsy-nummer "La Jeanne" van George Brassens.
La Jeanne en haar man Marcel verborgen in 1944 George in hun ronduit armoedige woonst, nadat hij het Duitse werkkamp in Basdorf ontvlucht was. George Brassens werd er zo goed ontvangen dat hij er, zelfs nadat hij beroemd en relatief rijk geworden was, nog lang bleef wonen. Tot de 68-jarige weduwe een nieuwe liefde ontdekte ontdekte in een 37-jarige jongeman en George Brassens niet anders kon dan verhuizen. Waarna hij een optrekje kocht in dezelfde buurt. In "La Jeanne" kreeg de dame haar eerbetoon.

Er is Maar Eén Weg Naar Westfleteren - Wouter Vandenabeele & Olla Vogala

Er is inderdaad maar één weg naar Westfleteren, en dus moest je aanschuiven in de file. Vlaamser kan deze titel niet zijn. En dan, tot ieders grote verbazing, vloeien er oosterse klanken uit de instrumenten van Olla Vogala en Wouter Vandenabeele. Of horen we daar toch weer klassiek of Vlaamse folk klinken?

Wouter Vandenabeele
Als vierdejaarsstudent Burgerlijk Ingenieur hield de jonge Wouter Vandenabeele het voor bekeken: hij koos voor een toekomst in de muziek. Om zijn studies aan het Koninklijk Conservatorium te bekostigen, schuimde hij met zijn viool de Gentse straten af. Wouter, die steeds met de geest en de armen open staat voor de rest van wereld, bezingt met zijn instrument volksmuziek waarin verschillende culturen elkaar ontmoeten. "Wereldmuziek met klassiek vakmanschap, overgoten met een jazzy of melancholieke saus", zo wordt zijn stijl gedefinieerd.

Rond 1998 stichtte Wouter Vandenabeele, die we ook kennen uit Ambrozijn, het orkest Olla Vogala: 'Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu?" was een liefdestekst van een Vlaamse monnik uit 1100, die ook op mij in de middelbare school heel wat indruk heeft gemaakt.

Le Bourgeois Gentilhomme (1670): Giourdina

"Le Bourgeois Gent-ilhomme (1670): Giourdina" is een balletkomedie van Molière die voor het eerst werd opgevoerd aan het hof van Lodewijk XIV in 1670. De muziek werd gecomponeerd door de in Italië geboren Jean-Baptiste Lully. In het stuk spot Molière met een rijke burger die het gedrag van de adel wil imiteren.

Vespro della Beata Vergine, SV 206:I. Deus in auditorium- Claudio Monteverdi, Philippe Herrewege

Philippe Herreweghe en het Collegium Vocale Gent vertolken op sublieme wijze de emotioneel krachtige 17e eeuwse Mariavesperpsalm uit de eerste collectie religieuze muziek van Claudio Monteverdi. Uit de monden van Phillippe Herreweghe en zijn muzikanten klinkt het werk als één sluitend, krachtig geheel.


Christen, ätzet diesen Tag (BWV 63) - Johann Sebastian Bach, Collegium Vocale Gent

Niettegenstaande Johann Sebastian Bach de cantate "Christen, ätzet diesen Tag (BWV 63)" vermoedelijk componeerde in Weimar in 1713 en uitvoerde op de eerste kerstdag in 1723 in Leipzig, bevat het werk geen  geen pastorale sfeer, geen herdertjes, engelen of drie koningen, geen 'Ere zij God' en geen kerstkoralen. BWV 63 biedt evenwel feestelijke muziek met een voor Bach zeer rijkelijke muzikale bezetting.
Ook dit werk werd op zeer authentieke en in de passende heldere sfeer gebracht door het prestigieuze Collegium Vocale Gent.

Altai - Myrddin & Jef Neve

Myrddin De Cauter & Jef Neve

Myrddin De Cauter is de jongste telg uit de muzikale stamboom van Koen De Cauter. Kunst was het kloppende hart van zijn gezin, de nodige instrumenten waren steeds in overvloed aanwezig en daar heeft Myrddin zijn talent als flamencovirtuoos uit opgezogen. In Andalusië ging hij bovendien in de leer bij Manolo Sanlucar en Gerardo Núñez, twee belangrijke figuren uit de flamencowereld. Net als zijn vader schuwt Myrddin echter de zijwegen niet. In het duet "Altai" lokt pianist Jef Neve hem mee in de wereld van "flamenco fusion", terwijl Myrrdin vingervlug de gitaar en onze emoties beroert als geen ander.

Washi Te Kudasai - Roland Van Campenhout

Op zijn vijfenzeventigste verjaardagsconcert in de Handelsbeurs in Gent, gunde grootmeester en bluesguru Roland Van Campenhout ons een blik in zijn ochtendrituelen: doorheen de rook van de ochtendsigaret galmen dagelijks de klanken uit het oeuvre van Johan Sebastian Bach. Roland is dan ook een man die zich niet in een (blues)hoekje laat duwen - integendeel, zo blijkt.

Roland Van Campenhout
"Washi Te Kudasai" is Roland's geluidsmuur van vreemde, zinderende en bedwelmende indrukken. Het zet ook de toon van zijn avontuurlijke album "Folksongs From A Non-Existing Land" dat we op deze pagina reeds lauwerden.
Op het aanzwellen en wegebben van een melodieus gezoem, produceert Roland op meesterlijke wijze een stroom van verrassende geluidjes die wisselend afkomstig zijn van de slide-gitaar en de sitar. De sfeer is zweverig Indisch, terwijl kompaan Nils de Caster zijn viool bekrast tot er ijzige klanken opduiken vanuit de diepste krochten der aarde. De zachte exotische percussie van Teun Verbrugge klinkt vanuit een ver oerwoud en onderstreept nog meer het bevreemdende oosterse gevoel. Pieter-Jan De Smet, Roland's middelste handlanger bij de totaal gestoorde kinderband De Piepkes, levert de elektrische grooves aan.

Het hele nummer kabbelt heen en weer, ademt diep en deint op en neer. Het is een acht minuten lange en indrukwekkende geluidsmuur die je aan het duizelen brengt.

Orchestre Polyritmique De Karibu - Karibu Orchestra

Een complex en bezwerend drumritme in "Orchestre Polyritmique De Karibu" zet de spots op het Karibu Orchestra, in 2015 ontsproten uit een ontmoeting tussen de rijke West-Afrikaanse muziekcultuur, jazz, metal, hip-hop en funk. Het was drummer Michiel Foré die, geïnspireerd door Aka Moon en Magic Malik, de ritmische concepten uitwerkte en de juiste muzikanten voor het doel verenigde.

Shaman - Bart Maris, Lode Vercampt

Bart Maris & Lode Vercampt
Gent is vruchtbaar grondgebied voor kruisbestuivingen. Intercultureel, grensoverschrijdend, maar ook interpersoonlijk. Zo is Bart Maris een duizendpotige muzikant die met de trompet onder de arm door Gent heen en weer fietst tussen onder meer de gevarieerde ensembles Electric Barbarian, Flat Earth Society, Moker en Kamikaze, terwijl hij al meer dan tien jaar de impro-sessies in Hot Club Gent organiseert. Voor het album "Krommekeer" - genoemd naar een straat in zijn geboortedorp Meerbeke - ging hij deze keer een alliantie aan met de klassiek geschoolde cellist Lode Vercampt. En dat trompet en cello samen mooie muziek opleveren, wordt met "Shaman" ontegensprekelijk bewezen.

3 of 2 Portretten Van Een Drenkeling: Deel 2 - X-Legged Sally, The Smith Quartet

Bart Maris maakte trouwens ook deel uit van de oorspronkelijke bezetting van X-Legged Sally, een Belgische avant-garde rock- en jazzband die in 1988 werd opgericht door Peter Vermeersch, oorspronkelijk met het doel te componeren bij dansproducties. X-Legged Sally, waar live improvisatie centraal stond, speelde een belangrijke rol in het ontstaan van veel Belgische indie-rockgroepen in de jaren negentig.

Het album "Bereft of a Blissful Union" knipoogt naar de scheiding van de geliefden uit de mythe van Orpheus; ze zijn "beroofd van een gelukzalig samenzijn". De muziek werd geschreven voor een voorstelling van Wim Vandekeybus waarin een dozijn muzikanten van X-Legged Sally en The Smith Quartet met opwindende jazzfunkmuziek een even groot aantal dansers begeleiden.

Chanson Triste - Wouter Vandenabeele

De afspeellijst laat Wouter Vandenabeele nogmaals aan het woord - maar dan zonder woorden, want in Chansons Sans Paroles neemt de viool de zangpartijen op haar rekening. Het intimistische "Chanson Triste" vertelt een verhaal dat raakt tot diep in de ziel.


De Zwerver - Roland & Wannes

De naam van Roland Van Campenhout staat gegrift in de Gentse en de vaderlandse rock- en bluesgeschiedenis. Eind jaren "60 was Roland al gekend als gitarist van het kleinkunstduo Miek en Roel en als lid van de William & Roland Skifflegroep die de Gentse kroegen onveilig maakte. De grote schok kwam echter na zijn optreden op Jazz Bilzen in 1969 waar Roland de blues vertolkte zoals men die in Vlaanderen nog nooit gehoord had. Wat volgde was een samenwerking met een schare ronkende namen waaronder Arno, Jean Blaute en niet in het minst Rory Gallager. Roland liet zich dan ook nooit in een hoekje duwen en ging uitdagingen aan met muzikanten uit verschillende windstreken.

In de jaren '60 maakte Roland Van Campenhout in de kroegen van de Brugse Poort kennis met de Antwerpse troubadour Wannes Van de Velde. Als De Nomaden van de Muziek wierp hun samenwerking vruchten af: Wannes was technisch meester maar hield zich strak aan het schema, Roland vulde aan met creativiteit en vrije improvisatie. In De Zwerver weeft Roland zijn ruigere bluesakkoorden doorheen de fijne flamencogitaar van Wannes.

En ùp 't einde van z'n reize
vind 'em sùms dad iêwig laend
meh' z'n goden en z'n wijze
mor 't verbrokkeld in z'n aend

De Zwerver - Roland & Wannes

Dit jaar viert Roland zijn vijfenzeventigste verjaardag. Reden genoeg om te vieren met een verjaardagsconcert in de Handelsbeurs, waar maar liefst twintig muzikanten op het podium een breed palet van uiteenlopende muziekstijlen presenteerden. De Antwerpse kleinkunstenaar Wannes Van de Velde, overleden in 2008, kon er helaas niet bij zijn. Eriksson Delcroix bracht in zijn plaats een mooie versie van Bob Dylan's sarcastische protestsong Masters of War.

Charged Night - De Centrale, Shalan Alhamwy

Shalan Alhamwy
De jonge Syrische violist en componist Shalan Alhamwy, meester in zowel de Arabische als de Westerse muziekwereld, werd door De Centrale naar voor geschoven om het project "MusiKa" mee vorm te geven. MusiKa is een ontmoeting tussen beeldende kunst en muziek, waarbij de muzikanten gevraagd werden om hun interpretatie van een kunstwerk in muziek neer te zetten.




In de afspeellijst "Groeten uit Gent!" toont DJ Moussa Rasé een kleurenkaart van wat er op muzikaal vlak zoal leeft in Gent. Gent is wat muziek betreft dan ook een wereldstad van formaat! Er zijn uiteraard de onovertroffen Gentse Feesten, Gent Jazz en Jazz in 't park. Maar daarnaast tref je er talrijke concertzalen en muziekcafés die de vruchtbare grond bieden voor interculturele, interpersoonlijke en grensoverschrijdende kruisbestuivingen. Gent heeft dan ook niet alleen een cultureel, maar zelfs een Intercultureel Centrum. Kortom... #GentIsDeMax!

Bb Bm B

Spotify-afspeellijst